Duizend schitterende zonnen – Khaled Hosseini
Met De Vliegeraar schaarden honderden boekenfans zich achter de schrijver Khaled Hosseini. De kritiek die de schrijver over dit boek ontving– het verhaal waarin de vriendschap van twee Afghaanse jongens wordt beschreven- was jubelend. Hosseini werd geprezen om zijn ontroerende, meeslepende en mooie manier van schrijven. Met zijn nieuwe boekDuizend schitterende zonnen, waagde Hosseini een tweede poging. De schrijver hoeft zich niet te bewijzen, want alweer weet hij een boek te schrijven dat je blijft lezen en niet opzij kunt leggen. Dit keer kiest Hosseini ervoor het verhaal niet te vertellen door het mannelijke perspectief, maar door de ogen van twee vrouwelijke hoofdpersonages.
Duizend schitterende zonnen begint tegen het einde van de jaren zestig. De nog jonge Afghaanse Mariam groeit op in een klein plaatsje buiten de stad. Samen met haar moeder woont ze in een klein huisje, een (kolba) dat ver afgelegen is van de bewoonde wereld. Mariam is eigenlijk een bastaard, althans zo wordt ze door haar moeder en dorpsgenoten genoemd, want ze is een buitenechtelijk kind. Haar moeder werd zwanger van de rijke en gerespecteerde Jalil, die met meerdere vrouwen is getrouwd en tien kinderen heeft. Om zich voor de schande van haar familie te verbergen, bouwde Jalil de kolba, waar zij toch haar dochter kan opvoeden buiten de minachtende blikken van anderen.
Trailer van het eerste boek, The Kite Runner:
test
BeantwoordenVerwijderen